Antik Yunan Mitolojisi’ nde Fenike kökenli bir genç olduğu, yine mitolojik birer kadın figür olarak adı geçen Afrodit’in yanı sıra Persophone’nin de aşık olduğu genç avcının yaşam ve ölümü sonrasında gerçekleşen olayların anlatıldığı tragedya’dan esinlenilerek oluşturulmuş mevsimlik bitki kültürü etkinliğine verilen ad.
Fenike dili ve kültüründe “adon” (soylu) anlamı taşıyan bir ad’a sahip olan Adonis hikayeye göre günlerden birgün avlamak adına peşine düştüğü yaban domuzu tarafından kasığından ölümcül bir yara alır ve bir süre sonra ölür. Hikayenin Fenike, Babil ve Hitit mitolojilerine göre anlatılışında Adonis’in sevgilisi Aştar, Adonis’in ölümü ve toprak altına yolculuğu sonrasında onu yani Adonis’i toprak üstüne çıkarmak için bitmek tükenmek bilmez bir azimle mücadeleye girişir.
Ölüm ve yaşamı simgeleyen toprak altı ve toprak üstü yönündeki yolculuklar ve bu yolculuklarda yaşananlar dil’den kulağa kulak yolu ile alınanın insan zekasında yeniden ve yeniden öyküleştirilmesi ile anlatılan öyküler milattan önce beşinci yüzyıl civarlarında Antik Yunan şairi panyassis (milatan önce 527-457)tarafından Yunan kültürüne aktarılır. Yunan kültüründe bu yolculuklar ilkbahar ile canlanma, sonbahar ile toprağa doğru ölüme gidişler çeşitli etkinliklerle kutlanırken sepetlerden örülmüş saksılara baharat ya da şifa özelliği olan otların ekilmesi ve kurutularak şifa için kullanılması geleneğini de ortaya çıkarmıştır. Bunun sonucunda da bu etkinliğe yani sepetlerin saksı olarak kullanılmasıyla oluşturulan yeşillikli ortama Adonis Bahçeleri adı verilmiştir.
Adonis Bahçeleri ‘ni betimleyen ressam çalışmalarına pek denk gelinemese de, Adonis’in öyküsünün çeşitli formlarda aktarıldığı tablo ve tiyatral çalışmalar bulunmaktadır.
Bu makalenin tüm hakları www.pophaber.com’a aittir.